ضمایر در زبان فرانسه، آموزش کامل با مثال

ضمایر در زبان فرانسه، آموزش کامل با مثال

ضمایر در زبان فرانسه، آموزش کامل با مثال

دستور زبان ها و گرامر های زبان فرانسه ممکن است از لحاظ یادگیری مشکل بنظر برسد. یادگیری ضمایر (Pronoms) در زبان فرانسه  نیز از این قاعده متستثنی نیست زیرا انواع بسیاری از ضمایر را در زبان فرانسه داریم.

در این مقاله قصد داریم انواع ضمایر در زبان فرانسه را به ساده ترین شکل برای شما توضیح دهیم.

ضمایر در زبان فرانسه چیست؟

ضمایر کلماتی هستند که ما به عنوان جایگزینی برای اسم ها در جمله از آنها استفاده می کنیم و این کلمات نقش های اسامی را نیز در جمله می گیرند. هنگامی که صحبت از ضمایر فرانسوی می شود، متداول ترین ضمایر مورد استفاده ضمایر شخصی Pronoms personnels هستند، اما حتی در این دسته نیز انواع زیادی وجود دارد که برای تسلط بر زبان فرانسه باید آنها را یاد بگیرید.

 

ضمایر شخصی فاعلی

اولین نوع ضمایر شخصی فرانسوی که می خواهیم به آنها نگاه کنیم ضمایر فاعل هستند. از اینها برای جایگزینی برای فاعل جمله استفاده می شود.

Je من
Tu تو
Il او (مذکر)
Elle او (مونث)
Nous ما
Vous شما
Ils / elles آنها

On ، معمولاً به جای “ما” استفاده می شود.

هر کلمه در زبان فرانسوی دارای جنسیت است، برای مثال un stylo (قلم) با ضمیر فاعل “il” جایگزین می شود، در حالی که une chaise (صندلی) ضمیر مونث “elle” را می گیرد.

مثال:

Je mange du pain

من نان میخورم.

Thomas mange du pain – il mange du pain

توماس نان می خورد – او نان می خورد.

 

ضمایر مفعولی

مفعول جمله اسم و یا کلمه ای است که کار بر روی آن انجام می شود. ضمایر مفعولی می توانند در نقش مفعول بیایند. دو نوع ضمایر مفعولی فرانسوی وجود دارد: مستقیم و غیر مستقیم.

مستقیم غیر مستقیم
Me (من را) Me( به من )
Te (تو را) Te ( توبه  )
Le (او را) Lui ( به او )
La (او را) Lui ( به او )
Nous ( ما را ) Nous (به ما)
Vous ( شما را ) Vous (به شما)
Les (آن ها را) Leur (به آن ها)

 

چگونه بفهمیم که یک مفعول مستقیم است یا غیر مستقیم؟

اگر قبل از اسم حرف اضافه وجود نداشته باشد، مفعول جمله از نوع مستقیم است. این مفعول را می توان با یک ضمیر مفعولی مستقیم  جایگزین کرد.

    Je mange une pomme – Je la mange

    من در حال خوردن یک سیب هستم – من آن را می خورم

    Tu fais le ménage – Tu le fais

    شما کارهای خانه را انجام می دهید – شما آن را انجام می دهید

اگر قبل از مفعول  حرف اضافه وجود داشته باشد، مفعول از نوع غیرمستقیم است که می تواند با یک ضمیر مفعولی غیرمستقیم جایگزین شود.

    Je parle à Lucas – Je lui parle

    من با لوکاس صحبت می کنم – من با او صحبت می کنم

    Je téléphone à mes amis – Je leur Téléphone

    من به دوستانم زنگ می زنم – به آنها زنگ می زنم

 

ضمایر پرسشی

ضمایر پرسشی در واقع همان کلمات پرسشی هستند.

Qui چه کسی/ چه کسی را
Que چی چیزی
À qui مال چه کسی
À quoi به چی

Qui est le patron ? کی رئیسه؟

    Que se passe-t-il؟  چه اتفاقی می افتد ؟

    À qui appartient cette veste ? این ژاکت مال کیست ؟

    À quoi tu penses ? به چی فکر میکنی ؟

 

ضمایر ملکی

ضمایر ملکی مالکیت را نشان می دهند.

le mien / la mienne مال من
le tien / la tienne مال تو
le sien / la sienne مال او
le nôtre / la nôtre مال ما
le vôtre / la vôtre مال شما
le leur / la leur مال آنها

توجه کنید که به هنگام استفاده از این ضمایر به جنسیت اسم دقت میکنیم نه مالک.

    Sont-elles tes chaussures ? – Sont-elles les tiennes؟

    آیا آنها کفش های شما هستند؟ – آیا آنها مال شما هستند؟

    J’ai perdu mon livre, mais j’ai trouvé le tien

    من کتابم را گم کردم، اما مال شما را پیدا کردم.

Nous avons nos billets pour le spectacle, mes parents ont les leurs, avez-vous les vôtres ?

ما بلیت های خودمان را برای نمایش داریم، پدر و مادر من بلیط های خود را دارند، شما مال خود را دارید؟

 

ضمایر انعکاسی

زمانی از ضمایر انعکاسی استفاده می کنیم که کاری که فاعل انجام می دهد بر خودش تاثیر بگذارد.

Je m’appelle Laura – نام من لورا است (من خودم را لورا می نامم)

    Tu te laves les mains – شما دستان خود را می شویید

    Il se lève à 8 heures – ساعت 8 بیدار می شود

    Nous nous voyons toutes les semaines – ما هر هفته همدیگر را می بینیم

    Ils se sont endormis devant la télé – جلوی تلویزیون خوابشان برد

 

ضمایر تاکیدی

این ضمایر معمولاً برای تأکید بر یک شخص در جمله استفاده می شوند.

moi  اول شخص مفرد
toi — دوم شخص مفرد
lui/elle/soi — سوم شخص مفرد
nous — اول شخص جمع
vous — دوم شخص جمع
eux/elles — سوم شخص جمع

C’est toi qui laves la salle de bain. – این شمایید که در حال شستشوی حمام هستید.

Michel et moi avons fait du shopping. – من و میشل رفتیم خرید.

Je suis content, et toi ? — من خوشحالم و شما؟

 

ضمایر موصولی

ضمیر موصولی یک جمله موصولی را به یک جمله اصلی متصل می کند تا مجبور نباشید یک فاعل یا مفعول یکسان را چندین بار در یک جمله تکرار کنید.

  1. qui

اغلب به ما آموزش داده می شود که “qui” به معنای “چه کسی” و “que” به معنای “آن” است. این در برخی موارد درست است، اما همیشه به این سادگی نیست. هر دو را می توان به معنای آن استفاده کرد.

“Que” برای جایگزینی مفعول مستقیم در جمله استفاده می شود:

    Le livre que j’ai lu کتابی که خواندم –

    La personne que je cherche شخصی که به دنبالش هستم –

“Qui” جایگزین فاعل می شود:

    Le livre qui parle de la deuxième guerre mondiale

    کتابی که در مورد جنگ جهانی دوم صحبت می کند

    La personne qui chante

    کسی که در حال آواز خواندن است / کسی که آواز می خواند

وقتی یک شخص مفعول غیرمستقیم در جمله است و بعد از حرف اضافه می آید، می توانید آن را با “qui” جایگزین کنید. این معادل ” چه کسی را، به چه کسی، چه کسی ” در فارسی  است.

    Elle habite avec cet homme – l’homme avec qui elle habite

    او با این مرد زندگی می کند – مردی که با او زندگی می کند

    Tu enseignes l’anglais aux enfants – les enfants à qui tu enseignes l’anglais

    شما به کودکان انگلیسی آموزش می دهید – کودکانی که به آنها انگلیسی آموزش می دهید

  1. Lequel

«Lequel»، معادل مؤنث آن «laquelle»، و «laquelles» معادل جمع، جایگزین مفعول غیرمستقیم شوند که یک شی (نه شخص) است که از حرف اضافه پیروی می کند.

ما نمی‌توانیم « Lequel» یا شکل های دیگر آن را بعد از حروف اضافه «de» و «a» یا «au» استفاده کنیم. در این صورت باید به موارد زیر تبدیل شوند:

a + leqel = auquel

de + lequel = duquel

    J’ai couru dans la rue – la rue dans laquelle j’ai couru

    من در خیابان دویدم – خیابانی که در آن دویدم

    Vous faites la danse au spectacle – le spectacle auquel vous faites la danse

    شما در نمایش می رقصید – نمایشی که در آن می رقصید

    Je pense à la poésie – la poésie auquelle je pense

    من به شعر فکر می کنم – شعری که به آن فکر می کنم

    Je me Suis Garé près du Magasin – le magasin près duquel je me suis garé

    من کنار مغازه پارک کردم – مغازه ای که نزدیک آن پارک کردم

  1. Dont

Dont جایگزین هر شی اعم از یک شخص یا یک چیز که پس از کلمه “de” آمده است، می تواند بیاید.

    Hier je parlais d’un professeur – c’est le professeur dont je parlais hier

    دیروز در مورد یک معلم صحبت می کردم – این معلمی است که دیروز درباره او صحبت می کردم

Dont می تواند مالکیت را به عنوان معادل ضمیر “مال چه کسی” نشان دهد.

    J’ai trouvé le cahier d’un élève – c’est l’élève dont j’ai trouvé le cahier.

    من کتاب کار دانش آموزی را پیدا کردم – این دانش آموزی است که کتاب کار او را پیدا کردم

Dont همچنین می تواند به معنای “شامل” باشد، زمانی که می خواهید به یک چیز در یک گروه اشاره کنید.

    Je fais party d’un groupe de music – le groupe de music dont je fait party

    من در یک گروه هستم – گروهی که در آن هستم.

Où یک کلمه سوالی به معنای “کجا” است. علاوه بر آن یک ضمیر موصولی نیز می باشد.

    J’étudie à Cet Universite – L’université où j’étudie

    من در این دانشگاه تحصیل می کنم – دانشگاهی که در آن تحصیل می کنم.

Où می تواند به معنای «وقتی که» باشد.

    Je m’en souviens du moment où il est parti

    لحظه ای که او رفت را به یاد دارم

Où را می توان بعد از حرف اضافه نیز استفاده کرد، برای مثال:

    Je viens de ce village – le village d’où je viens

    من از این روستا می آیم – روستایی که / از آنجا آمده ام.

 

ضمایر اشاره

از ضمایر اشاره در زبان فرانسوی برای اشاره به اشخاص و اشیاء استفاده می شوند.

Celui این یکی/آن یکی (مذکر)
Celle این یکی/آن یکی (مونث)
Ceux این ها/آن ها (مذکر)
Celles این ها/آن ها (مونث)

J’ai mangé le gâteau au chocolat، celui que ta mère a fait.

    من کیک شکلاتی را خوردم، همانی که مادرت درست کرده بود.

 

ضمایر قیدی

ضمایر فرانسوی Y و EN در واقع قیدهایی هستند که ما از آنها به عنوان ضمایر استفاده می کنیم.

به عنوان جایگزینی برای مکان یا کلمه ای در جمله ای که پس از حروف اضافه a و en قرار می گیرد، از “y” استفاده می کنیم.

    Je vais à Paris. J’y vais pour mon anniversaire.

    من به پاریس می روم. من برای تولدم به آنجا می روم.

ما از “en” به عنوان جایگزینی برای مکان یا کلمه در جمله ای استفاده می کنیم بعد از حرف اضافه de می آید.

    Il parle de politique. Il en parle tout le temps.

    او در مورد سیاست صحبت می کند. او مدام در مورد آن صحبت می کند.

 

 

سخن آخر

 در این مقاله در رابطه با انواع ضمایر شخصی به زبان فرانسوی صحبت کردیم و برای هر نوع مثال های متنوعی آوردیم. اگر شما نیز مثال های دیگری در رابطه با این ضمایر می توانید بنویسید، با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

 

مظالب مرتبط به زبان فرانسوی:

آموزش الفبای زبان فرانسه + تلفظ صحیح

اعداد به زبان فرانسه ، اعداد 0 تا 1000و اعداد ترتیبی

3.2/5 - (4 امتیاز)

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *