گرامر زمان ها در زبان انگلیسی (گذشته ، حال ، آینده)

زمان ها در انگلیسی

زمان حال گذشته و آینده در زبان انگلیسی

برای صحبت کردن و یادگیری زبان انگلیسی چیزی مهم تر از آموزش زمان های انگلیسی نمی باشد. شما باید گذشته و حال و آینده افعال انگلیسی را به خوبی یاد گرفته تا بتوانید به درستی به زبان انگلیسی صحبت کنید. از این رو یادگیری قواعد زمان ها در انگلیسی اجتناب ناپذبر است.

افعال در سه زمان در انگلیسی به صورت کلی بکار برده می شوند. انواع زمان ها در انگلیسی عبارتند از:

۱. گذشته past

۲. حال present

۳. آینده future

زمان گذشته در انگلیسی برای توصیف کارهایی که انجام گرفته شده و پایان یافته اند بکار گرفته می شود. زمان حال برای کارهایی که در حال رخ دادن می باشند و یا اکنون در حال انجام هستند و در برخی مواقع به صورت مکرر اتفاق می افتند بکار گرفته می شود. زمان آینده نیز برای توصیف کارهایی که هنوز اتفاق نیافتاده و منتظر هستیم و یا انتظار داریم اتفاق بیفتند مورد استفاده قرار می گیرد. فعل های گذشته حال آینده انگلیسی براساس نوع زمان و فعل به شکل های مختلف ظاهر می شوند.

در ادامه به توضیح زمان های انگلیسی، گرامر زمان های انگلیسی و موارد کاربرد آن ها می پردازیم.

 

زمان حال (The Present Tenses)

۱. زمان حال ساده (Simple Present)

زمان حال ساده یک زمان فعل است که در دو حالت اصلی بکار گرفته می شود. ما از زمان حال ساده برای مواردی که کاری در حال اتفاق افتادن می باشد و یا به صورت همیشگی رخ می دهند استفاده می کنیم. براساس شخص کننده کار افعال در حالت زمان حال ساده به صورت های مختلف شکل می گیرند که برای سوم شخص به آن ها –s و یا –es در آخر فعل اضافه می شود.

 .I feel great

.Pauline loves pie

.I’m sorry to hear that you are sick

 

مورد دیگرکه از زمان حال ساده استفاده می شود در مواردی است که می خواهیم از عادات و رفتارهای همیشگی خودمان یا دیگران حرف بزنیم.

.Pauline practices the piano every day

.Ms.Jackson travels during the summer

.Hamsters run all night

 

چطور فعل زمان حال ساده بسازیم؟

زمان حال ساده در بیشتر مواقع از ریشه اصلی افعال استفاده می شود و در برخی موارد که فاعل سوم شخص است به این افعال –s ویا –es اضافه می گردد.

– I write

– You write

– He / she / it writes

– We write

– You write

– They write

 

To be :

– I am

– You are

– He / she / it is

– We are

– You are

– They are

 

برای منفی کردن افعال در زمان حال ساده از این ساختار استفاده می کنیم:

Do/does + not + base form of the verb

مثال:

.Pauline does not want to share the pie

.She doesn’t think there is enough to go around

 

برای افعال to be نیز به صورت زیر می توان آن ها را منفی کرد:

.I am not/ I’m not a pie lover

.You are not / You aren’t ready

.She is not / she isn’t a good student

 

برای ساختن سوال در حالت زمان حال ساده در افعال اصلی از do/does استفاده می شود به صورت:

?Do you know how to bake a pie

?How much does your father pay for the car

 

در افعال to be از خود این افعال برای سوالی کردن جملات استفاده می شود:

?Are you a student

?Is he a teacher

 

۲. زمان حال استمراری (The Present Continuous)

زمان حال استمراری نشان دهنده فعالیت و یا موقعیتی است که اکنون در حال انجام می باشد، یا به صورت مستمر و ممکن است در آینده نیز ادامه داشته باشد.
ساختار این فعل به صورت زیر است:

To be [am/is/are] + verb + ing

به عنوان مثال:

.Aunt Christine is warming up the car while Scott looks for his new leather coat

.They are eating at John’s favorite restaurant today

 

در مواردی که فعل به صورت stative می باشد و حرکتی را نشان نمی دهد از حالت استمراری نمی شود استفاده کرد.

John is preferring pizza over chicken. (Incorrect)

John prefers pizza over chicken. (Correct)

افعال stative به گروه های زیر وجود دارند:

۱. افعال برای بیان احساسات، مانند to love

۲. افعال مالکیت، مانند: to belong

۳. افعال برای بیان نظرات، مانند to recognize

 

برای منفی کردن این زمان به صورت زیر می توان اقدام کرد که not بعد از فعل be می آید:

Am/is/are + not + verb + ing

They are not eating launch now

و سوالی کردن جمله در حالت استمراری به صورت :

?Are they eating launch now

می باشد. در این حالت از افعال to be برای سوالی کردن جمله استفاده می کنیم.

 

۳. زمان Present Perfect

این زمان فعل در مورد رخدادهایی که یا در زمانی غیرمشخص اتفاق افتاده اند اشاره می کند و یا در گذشته شروع شده اند و در حال حاضر نیز ادامه دارند و به عبارتی تمام نشده اند. از گرامر زمان حال کامل برای بیان تجربیات، دادن خبر و یا اتفاقاتی که اخیرا رخ دادن بدون بیان زمان آن کار استفاده می شود. در این زمان از اصطلاحات yesterdayِ، last night، two days ago، last week، last month، last year و عباراتی شبیه به این موارد استفاده نمی شود.

ساختار این زمان به صورت:

Have/Has + the past participle

به عنوان مثال داریم:

.I have walked on this path before

.We have eaten the lasagna here

 

مهمترین نکته در مورد Present Perfect، این است که شما نمی توانید برای زمانی که زمان دقیق فعالیت را بیان می کنید از آن استفاده نمایید.

I have put away all the laundry. (Correct)

I have put away all the laundry yesterday. (Incorrect)

 

برای منفی کردن جمله در این حالت و سوالی کردن آن به صورت زیر عمل می کنیم:

.I have not put away all the laundry

?Have you put away all the laundry

در این حالت فعل have/has به عنوان فعل کمکی استفاده می شوند.

 

۴.گرامر حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous)

این زمان فعل برای رخدادی که در گذشته شروع شده و هنوز هم ادامه دارد بکار گرفته می شود. و به صورت زیر ساخته می شود:

Have/has + been + the present participle (root + ing)

.I have been reading War and Peace for a month now

در مثال بالا متوجه می شویم که خواندن کتاب جنگ و صلح را از یک ماه پیش آغاز کرده ایم و هنوز این کار را به اتمام نرسانده ایم و هم چنان مشغول خواندن کتاب می باشیم.

این زمان از لحاظ کاربرد همانند حالت ساده حال کامل است اما بیشتر بر روند کار تاکید داشته و با افعال action بکار برده می شود مثل work، live، walk، drive

در این زمان فعل از دو حالت بیان زمانی recently و lately استفاده می شود.

.Mia has been competing in the flute competitions recently

.I haven’t been feeling well lately

همچنین در این حالت نیز همان نکته ای که در مورد برخی افعال در حالت استمراری بیان شد که نمی توان آن ها را به صورت Continuous بکار برد صدق می کند.

I have been owning my Mazda since 2007. (Incorrect)

I have owned my Mazda since 2007. (Correct)

 

زمان گذشته (The Past Tense)

در این قسمت به توضیح گرامر زمان های گذشته در انگلیسی و شکل فعل در گذشته در انگلیسی پرداخته شده است.

۱. زمان گذشته ساده (Simple Past)

زمان گذشته ساده برای کارهایی بکار می رود که در گذشته رخ داده و تمام شده است.

.He won the silver medal

این زمان بیشتر به مواردی اشاره می کند که اتمام یافته اند و بیشتر به نتیجه آن اشاره دارند و نه به مدت زمان رخ دادن فعالیت. کارهای بیان شده در گرامر گذشته، در زمانی در گذشته پایان یافته اند.

برای ساخت این زمان در افعال to be داریم:

Was / Were

گذشته فعل ها در انگلسی به صورت باقاعده و بی قاعده دسته بندی می شوند. در افعال اصلی در حالت با قاعده به آنها –ed و یا –d اضافه می کنیم.

Play Played , Type Typed

در افعال بی قاعده، شکل قعل ها به صورت بی قاعده تعیین می شود مثلا در برخی موارد شکل فعل و یا حتی تلفظ آن تغییری نخواهد کرد. برخی از آن ها تغییر شکل می دهند و به صورتی دیگر نوشته می شوند.

Put Put

See Saw

برای استفاده در حالت منفی و سوالی در زمان گذشته ساده از فعل کمکی Did استفاده می شود. در زمانی که این فعل کمکی در جمله ظاهر شود فعل ها در حالت اصلی آن ها بکار گرفته می شود.

.I didn’t call my father yesterday

?Did you play football with your friends last week

 

۲. زمان گذشته استمراری (The Past Continuous Tense)

زمان گذشته استمراری به مواردی اشاره دارد که در زمان معینی در گذشته کاری به صورت پیوسته انجام گرفته است. برای ساخت این زمان به صورت زیر عمل می کنیم:

To be (was/were) + base form of the verb + ing

Was playing / were studying

.The sun was shining every day that summer

.As I spoke, the children were laughing at my cleverness

 

این زمان فعل همچنین در مواردی که کاری در گذشته در حال انجام می باشد و در حین انجام کار اتفاقی رخ می دهد نیز بکار گرفته می شود.

.The audience was applauding until he fell off the stage

.I was making dinner when she arrived

 

در حالت منفی و سوالی نیز می توان به شکل زیر عمل کرد.

.I wasn’t watching TV last night

?Were you playing video games with your friends

 

۳. زمان The Past Perfect Tense

در این حالت زمانی که بخواهیم در مورد کاری که در گذشته اتفاق افتاده صحبت کنیم اما ترتیب وقایع به صورتی باشد که اتفاقی که اول رخ داده را بعد از رخ داد اتفاق دوم شرح دهیم از این زمان استفاده خواهیم کرد.

.John arrived home but his father had gone out

در این جلمه قبل از اینکه جان به خانه رسیده باشد پدر جان از خانه را ترک کرده است و زمانی که جان به خانه می رسد پدر او در خانه نیست.

برای ساخت این زمان به شکل زیر عمل می کنیم که باید had را به همراه قسمت سوم فعل استفاده کنیم.

Had + past participle

Had gone , had eaten

توجه به این نکته ضروری است زمانی که می خواهید رخدادی را در گذشته بیان کنید و این رخداد را به ترتیب زمانی تعریف کنید نمی توان از Past Perfect استفاده کرد.
برای منفی کردن و سوالی کردن این زمان از had به عنوان فعل کمکی استفاده می شود و داریم:

.I hadn’t cleaned the bed

?Had John called his father before he arrived home

 

۴. زمان The Past Perfect Continuous Tense

گرامر گذشته در زبان انگلیسی با این زمان به پایان می رسد. این زمان از قاعده زمان Past Perfect پیروی می کند اما فقط برای مواردی که در زمانی مشخص اتفاقی به صورت پیوسته رخ داده است استفاده می شود.
ساختار این زمان به صورت زیر می باشد:

Had + been + base form of the verb + ing

 

در زمان Present Perfect که به کاری که از گذشته شروع می شود و تا زمان حال ادامه دارد. زمان Past Perfect continuous از زمانی در گذشته آغاز می شود و تا زمانی در گذشته ادامه می یابد و تمام می شود.

.He had been drinking milk out the carton when mom walked into the kitchen

.I had been working at the company for five years when I got the promotion

 

در این زمان فعل از for، when، since و before استفاده می شود.

.Martha had been walking three miles a day before she broke her leg

.The program that was terminated had been working well since 1945

 

زمان آینده Future

۱. زمان آینده ساده Simple Future Tense

گرامر زمان آینده در انگلیسی برای کارهایی استفاده می شود که هنوز رخ نداده است.

برای ساخت این زمان از فعل کمکی will استفاده می شود.

Will + base form of the verb

.This year, Jen will read War and Peace

.It will be hard, but she’s determined to do it

 

برای منفی کردن زمان آینده از will not یا won’t استفاده می شود. همچنین سوالی کردن جملات از طریق فعل کمکی will امکان پذیر می باشد.

.I will not quit before I reach my goal

.He won’t say anything bad about his boss

?Will Jen finish War and Peace over the summer

 

برای صحبت کردن در زمان آینده از فعل be going to نیز می توان استفاده کرد که برای پیش بینی کردن در آینده و بیان برنامه های آینده از این حالت می توان استفاده کرد. be همان am/is/are می باشد. به صورت زیر:

.I am going to learn a new language

Jen is not going to quit before she reaches her goal

?Is Jen going to finish War and Peace over the summer

همچنین برای مواردی که از کاری در زمان آینده مطمئن هستیم که چه زمانی اتفاق می افتد به صورت دقیق می توان از Present Continuous استفاده کرد.

.I am visiting my brother tomorrow

.She isn’t coming to the party tonight

۲. زمان آینده استمراری Future Continuous

آینده استمراری از دو بخش تشکیل شده است:

will be + verb + ing

will be working, will be watching

آینده استمراری به یک عمل یا رویداد ناتمام اشاره دارد که در زمانی دیرتر از اکنون در حال انجام است. آينده استمراری براي مقاصد متفاوتي استفاده مي شود.

۱. آینده استمراری برای بیان موقعیت و کارهایی که در آینده در یک زمان مشخص در حال انجام آن هستیم استفاده می شود.

This time next week I will be sun-bathing in Bali.

این موقع هفته آینده در بالی آفتاب خواهم گرفت.

By Christmas I will be skiing like a pro.

تا کریسمس مثل یک حرفه ای اسکی می کنم.

Just think, next Monday you will be working in your new job.

فقط فکر کنید، دوشنبه آینده در شغل جدید خود کار خواهید کرد.

۲. آینده استمراری می تواند برای پیش بینی یا حدس زدن رویدادهای آینده استفاده شود.

He’ll be coming to the meeting.

او به جلسه خواهد آمد.

I guess you’ll be feeling thirsty after working in the sun.

به نظرم بعد از کار زیر آفتاب احساس تشنگی می کنید.

۳. در شکل پرسشی، آینده استمراری می تواند برای درخواست مودبانه اطلاعات در مورد آینده استفاده شود.

Will Jim be coming with us?

آیا جیم با ما خواهد آمد؟

Will she be going to the party tonight?

آیا او امشب به مهمانی خواهد رفت؟

۴. آینده استمراری می تواند برای اشاره به رویدادهای پیوسته ای که انتظار داریم در آینده اتفاق بیفتد استفاده شود.

When he is in Australia he will be staying with friends.

زمانی که او در استرالیا است پیش دوستانش خواهد ماند.

I’ll be seeing Jim at the conference next week.

من جیم را در کنفرانس هفته آینده می بینم.

۳. زمان آینده کامل Future perfect

آینده کامل از دو بخش به شکل زیر تشکیل شده است:

will have + past participle

will have finished, will have arrived

زمان آینده کامل به یک عمل کامل در آینده اشاره دارد. وقتی از این زمان استفاده می کنیم، خود را در موقعیتی در آینده و یا انجام عملی در آینده که مدتی دیرتر از اکنون کامل می شود قرار می دهیم. اغلب با عبارت زمان استفاده می شود.

I will have been here for six months on June 23rd.

من در 23 ژوئن به مدت شش ماه اینجا هستم.

By the time you read this I will have left.

زمانی که این را بخوانی من اینجا را ترک کرده ام.

You will have finished your report by this time next week.

هفته آینده گزارش خود را تا این زمان تمام کرده اید.

۴. زمان آینده کامل استمراری Future perfect continuous

زمان آینده کامل استمراری از دو بخش زیر تشکیل شده است:

will have been + verb + ing

will have been playing, will have been living

به رویدادها یا اقداماتی اشاره دارد که در حال حاضر ناتمام هستند اما در آینده به پایان خواهند رسید. اغلب با عبارت زمان استفاده می شود.

By 2001 I will have been living in London for sixteen years.

تا سال 2001 من به مدت شانزده سال در لندن زندگی خواهم کرد.

When I finish this course, I will have been learning English for twenty years.

وقتی این دوره را تمام کنم، بیست سال است که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستم.

جمع بندی

انواع زمان ها در زبان انگلیسی مبحثی مهم در یادگیری زبان انگلیسی می باشد. با یادگیری گذشته حال آینده به انگلیسی می تواند جملات تان را در زمان و با ساختاری درست بیان کنید. زمان فعل ها در انگلیسی دارای یک سری قاعده مشخص می باشند که براحتی قابل ساخت و تشخیص هستند. تنها در زمان های گذشته در انگلیسی برای افعال بی قاعده ممکن است کمی با چالش یادگیری شکل فعل ها مواجه شوید که با کمی تمرین و تکرار این موضوع نیز برای تان آسان خواهد شد.

 

بیشتر بخوانید:

جملات منفی در انگلیسی ،منفی کردن جملات زمان های مختلف

4.7/5 - (23 امتیاز)

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *