لاتین یک زبان جذابه که ما رو یاد جشن و موسیقی و کشورهای آمریکای جنوبی میندازه که تأثیر زیادی روی برخی از زبان های امروزی داشته. زبان لاتین یک زبان هند و اروپایی است که اصالتا از ایتالیا شروع شده و نقش مهمی در توسعه زبان های ایتالیایی، اسپانیایی، پرتغالی، فرانسوی، رومانیایی و کاتالان داشته است. در این مقاله قصد داریم بیشتر با زبان لاتین و تفاوت آن با زبان اسپانیایی آشنا بشیم.

زبان لاتین چیست؟

لاتین زبانی است که دو هزار سال پیش مورد استفاده بوده. این زبان یک زبان کلاسیک است که از خانواده زبان های هند و اروپایی است.

رومی ها به زبان لاتین صحبت می کردند و به همین دلیل لاتین به زبان اصلی در کل منطقه مدیترانه از مصر و مراکش گرفته تا اسپانیا و ترکیه تبدیل شده است. بعد از سقوط امپراطوری روم فرصت برای ایجاد چندین زبان جدید اما مرتبط به زبان لاتین فراهم شد.

زبان اسپانیایی

زبان اسپانیایی به عنوان یک زبان رومی طبقه بندی می شود زیرا از لاتین، که زبان رایج در امپراتوری روم بود، تکامل یافته است. خود کلمه “رمانس” از صفت لاتین “rōmānicus” به معنای “رومی” گرفته شده است. حدود 75 درصد واژگان اسپانیایی از لاتین می آید. به دلایل تاریخی و جغرافیایی، بسیاری از کلمات اسپانیایی از زبان های دیگری مانند عربی و باسکی آمده اند. اما هنگامی که صحبت از دستور زبان می شود، اسپانیایی به طور قابل توجه ای از فاصله گرفته است.

تفاوت لاتین و اسپانیایی

زبان لاتین و اسپانیایی با هم تفاوت هایی دارند که می توان به تفاوت در تلفظ، گرامر، املاء و موارد دیگر اشاره کرد که در این بخش از مقاله قرار است به طور دقیق به بیان آن ها بپردازیم.

۱. تفاوت های تلفظی:

betacism

تفاوت اصلی بین تلفظ لاتین و اسپانیایی این است که حرف “v” اغلب مانند “b” در اسپانیایی تلفظ می شود، اما در لاتین اینطور نیست. در زبان شناسی به این پدیده ( betacism ) می گویند.

برای درک بهتر این تفاوت به ضرب المثل معروف لاتین در قرون وسطی اشاره می کنیم که در این مورد جناس دارد:

(Beati hispani, quibus vivere bibere est) یعنی: خوش شانس اسپانیایی ها هستند که زندگی برای آن ها نوشیدن است.

از آنجایی که اسپانیایی ها اغلب حرف “v” را مانند “b” تلفظ می کنند، در اینجا نتیجه این است که کلمات vivere (زندگی کردن) و bibere (نوشیدن) در اسپانیایی شبیه هم هستند.

Vowel length

زبان لاتین بین مصوت های کوتاه و بلند تمایز قائل می شود و تغییر طول یک مصوت می تواند منجر به یک کلمه متفاوت شود. این به این معنی است که زبان لاتین دارای طول واکه واجی است. به عنوان مثال، در لاتین، “liber” هنگامی که با “i” کوتاه تلفظ می شود به معنای “کتاب” است. و هنگامی که با “i” طولانی تلفظ می شود به معنای “آزاد” است. برخی از کتاب های درسی لاتین، به عنوان کتاب کمک آموزشی، از یک نوار افقی کوتاه در بالای حرف برای نشان دادن یک مصوت بلند استفاده می کنند: “liber” (کتاب) در مقابل “līber” (رایگان).

زبان اسپانیایی با توجه به طول مصوت با زبان لاتین متفاوت است. در زبان اسپانیایی، معمولاً فقط حروف صدادار کوتاه وجود دارد، و حتی زمانی که در هجاهای تاکیدی کمی طولانی ‌تر می ‌شوند، هیچ خطری برای تغییر معنای کلمه وجود ندارد در واقع طول مصوت در اسپانیایی واجی نیست.

۲. گرامر:

موارد دستوری تفاوت اصلی بین لاتین و اسپانیایی هستند

اسامی لاتین بسته به حالت دستوری که در جمله دارند پایان آن ها تغییر می کند:

۱. عبارت “شاه می خواند” در لاتین به “rex legit” و در اسپانیایی به “el rey lee” ترجمه می شود.

۲. عبارت «من پادشاه را می ‌بینم» در لاتین به «video regem» و در اسپانیایی به «veo al rey» ترجمه می ‌شود.

در مثال اول، اسم لاتین “rex” در حالت اسمی است. اما در مثال دوم، اسم لاتین به “regem” تغییر کرده است تا مصداق اتهامی را نشان دهد. (این مفعول مستقیم جمله است.)

موارد دستوری تا حد زیادی از زبان اسپانیایی ناپدید شده اند. در مثال بالا، اسم اسپانیایی “rey” در هر دو مثال یک و دو یکسان است و تغییر نکرده است.

آرتیکل ها در زبان لاتین وجود ندارند اما در اسپانیایی هستند

دیگر تفاوت بین لاتین و اسپانیایی مربوط به آرتیکل ها می باشد. این کلمات در انگلیسی به a، an و the اطلاق می شوند.

در زبان لاتین آرتیکل وجود ندارد. مثلا جمله I read the book در زبان انگلیسی در لاتین می شود Lego librum. اولین کلمه یعنی lego فعل است و کلمه دوم librum اسم می باشد در نتیجه برای کلمه the هیچ معادلی در لاتین وجود ندارد.

اما در اسپانیایی همان جمله به این شکل می شود leí el libro که در این حالت همانطور که مشخص است حرف آرتیکل the به اسپانیایی می شود el.

در هر دو زبان می توان از فاعل صرف نظر کرد.

در زبان لاتین و اسپانیایی در برخی از موارد می توان براساس صرف افعال از بیان فاعل صرف نظر کرد. به عنوان مثال در زبان انگلیسی جمله I read the book در زبان لاتین و اسپانیایی به شکل های زیر ترجمه می شوند:

در لاتین lego librum که در این جمله ضمیر فاعلی اول شخص در لاتین که ego است در جمله بیان نشده است.

در اسپانیایی leí el libro که در این جمله نیز ضمیر اول شخص در اسپانیایی که yo می باشد نیز در جمله بکار برده نشده است.

۳. تفاوت املایی

تخمین زده می شود که تقریباً 75 درصد از واژگان زبان اسپانیایی ریشه در لاتین دارند. با این حال، با وجود این ارتباط قوی با لاتین، تفاوت های محسوسی در املای برخی کلمات بین این دو زبان وجود دارد. به عنوان مثال، در حالی که حرف z در واژگان لاتین نادر است، اغلب در املای اسپانیایی استفاده می شود. علاوه بر این، جالب است بدانید که بسیاری از کلمات اسپانیایی که از کلمات لاتین ختم شده به “x” مشتق شده اند، با جایگزینی “x” با “z” دچار تغییر و تحول شده اند.

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Light	Lux	Luz
Happy	Felix	Feliz
Voice	Vox	Voz
Peace	Pax	Paz
Bold	Audax	Audaz
Cross	Crux	Cruz

در موارد دیگر، “x” در کلمه لاتین به حروف دیگر در کلمه اسپانیایی مشتق شده تغییر می کند:

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Law	Lex	Ley
King	Rex	Rey
Night	Nox	Noche

املای لاتین از طریق الگوی دیگری با املای اسپانیایی متفاوت است:

معمولا اسامی که در لاتین به “tas” ختم می شوند در اسپانیایی به “tad” ختم می شوند. در اینجا چند نمونه از این موارد وجود دارد:

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Tranquility	Tranquillitas	Tranquilidad
Freedom	Libertas	Libertad
Variety	Varietas	Variedad
Unity	Unitas	Unidad

کلمات اسپانیایی مشتق شده از اصطلاحات لاتین که به “tio” ختم می شوند، کمی املای متفاوتی دارند:

پایان “tio” در لاتین به طور کلی با “ción” در اسپانیایی جایگزین می شود.

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Comparison	Comparatio	Comparación
Exception	Exception	excepción
Direction	Directio	dirección
Admiration	Admiratio	admiración

یکی دیگر از تفاوت های املایی بین لاتین و اسپانیایی مربوط به کلمات لاتینی است که با حرف “s” شروع می شوند و با یک صامت شروع می شوند. هنگامی که این کلمات در اسپانیایی گنجانده می شوند، معمولاً حرف “e” در ابتدا اضافه می شود.

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Stars	Stellae	Estrellas
School	Schola	Escuela
Hope	Spes	Esperar
Spirit	Spiritus	espíritu

کلمات اسپانیایی که از کلمات لاتین مشتق شده‌اند که به “lis” ختم می ‌شوند، معمولاً “is” نهایی را از دست می‌دهند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
Sun	Solis	Sol
Easy	Facilis	Fácil
Useful	Utilis	útil

تفاوت قابل توجه بین املای لاتین و املای اسپانیایی مربوط به ساده سازی مکرر صامت های دوتایی به صامت های تک است. صامت های دوتایی در اسپانیایی وجود دارد، به عنوان مثال:

double ‘c’ in « elección » (election)
double ‘r’ in « arroz » (rice)
double ‘l’ in « amarillo » (yellow)
double ‘n’ in « innovación » (innovation)

به عنوان یک قاعده کلی، این چهار صامت تنها صامت هایی هستند که می توانند در املای اسپانیایی دوتایی ظاهر شوند. (چند استثنا وجود دارد مانند واژه هایی چون “jazz” و “pizza”.)

یک راه برای به خاطر سپردن این چهار صامت این است که آنها صامت هایی هستند که در کلمه (Caroline) یافت می شوند.

کلمات اسپانیایی مشتق از لاتین به دلیل حذف مکرر صامت های دوتایی، املای متفاوتی با اصطلاح اصلی لاتین دارند. در اینجا چند نمونه از این موارد وجود دارد:

انگلیسی	لاتین	اسپانیایی
کلماتی که با “ff” در لاتین مقابل تک “f” در اسپانیایی نوشته می شود:
Difficult	Difficilis	difícil
Offense	Offensio	Ofensa
Different	Differ	Diferente
Offer	Offero	Oferta
Effect	Effectus	Efecto
کلماتی که با “pp” در لاتین در مقابل تک “p” در اسپانیایی نوشته می شوند:
opportunity	opportunitas	Oportunidad
approve	approbare	Aprobar
appropriate	Appropriare	apropiado
کلماتی که با “cc” در لاتین مقابل تک “c” در اسپانیایی نوشته می شوند:
acceptable	acceptus	aceptable
accuse	accuso	acusar
occupy	occupo	ocupar
succession	successio	Sucesión
کلماتی که با “ss” در لاتین مقابل تک “s” در اسپانیایی نوشته می شوند:
possession	possessio	posesión
necessary	necessarius	necesario
disguise	dissimulo	disimular