ضمایر آلمانی در حالت داتیو + کاربرد ها

ضمایر آلمانی در حالت داتیو + کاربرد ها

ضمایر داتیو در همه جای زبان آلمانی وجود دارند و شما برای صحبت در مورد بسیاری از مسائل روزمره مانند درخواست کمک یا توضیح درباره چیزی که دوست دارید و موارد دیگر به ضمایر داتیو نیاز دارید. ضمایر داتیو، مفعول غیر مستقیم جمله را نشان می دهند و مفعول غیر مستقیم چیزیه که مفعول مستقیم رو دریافت می کند.

ما برای اینکه به شما کمک کنیم تا ضمایر آلمانی در حالت داتیو را بهتر درک کنید این مقاله رو آماده کردیم تا شما به راحتی بتونید آن را درک کنید و از آن به راحتی استفاده نمایید.

 

ضمایر داتیو در آلمانی

در زبان آلمانی، چهار حالت برای اسم ها و ضمایر وجود دارد:

 

کاربرد	حالت آلمانی
فاعل (فاعل فعل)	Nominative (اسمی)
مفعول مستقیم (اسمی که فعل به آن عمل می کند)	Accusative (مفهومی)
مالک (مالکیت)	Genitive (جنسیت)
مفعول غیر مستقیم (گیرنده فعل)	Dative (داتیو)

 

هر کدام از این ها عملکرد یک اسم را در یک جمله نشان می دهند و یک اسم براساس مصداقش (حالتش) تغییر شکل می دهد.

همانطور که در مقدمه گفتیم، حالت داتیو برای مفعول غیر مستقیم در جمله استفاده می شود. مانند:

Ich habe meiner Mutter den Computer gegeben.

کامپیوتر را به مادرم دادم.

اسم در حالت داتیو در این مثال meine mutter (به مادرم) است، چونکه مفعول غیر مستقیم می باشد که مفعول مستقیم (کامپیوتر) را دریافت می کند. حالت داتیو میتونه توسط حروف اضافه یا افعال خاص نیز به وجود بیاد.

اما اینکه حالت داتیو چگونه باعث تغییر می شود، می توان گفت که برای اسم ها، اگر در حالت داتیو باشد، گفتار قبل از آن را تغییر می دهیم. برای مثال: der Hund (سگ) در حالت داتیو به dem Hund تغییر می کند.

ضمایر آلمانی نیز باید به معادل داتیو خود تغییر پیدا کنند. در مثال بالا اگر بخوایم meiner mutter (به مادرم) را با ضمیر آلمانی جایگزین کنیم، باید از معادل داتیو (she) یعنی (ihr) استفاده کنیم:

Ich habe ihr den Computer gegeben.

کامپیوتر را به او دادم.

آشنایی با ضمایر داتیو در آلمانی

دو نوع ضمیر وجود دارد که در حالت داتیو در زبان آلمانی استفاده می شود:

 

۱. ضمایر داتیو برای اشخاص

این ضمایر آن هایی هستند که جایگزین افرادی مانند der vater (پدر) یا ماریا می شوند. آن ها همچنین می توانند جایگزین گروه هایی از مردم مانند der vater und maria (پدر و ماریا) نیز شوند.

از آن جایی که احتمالا با ضمایر اسمی آلمانی آشنا هستید، ما در اینجا از آن ها به عنوان یک نقطه مرجع برای نشان دادن اینکه چگونه ضمایر هنگام حرکت به حالت داتیو تغییر می کنند استفاده کرده ایم:

 

معنی	داتیو	اسمی	شخص	تعداد
To me (من)	Mir	Ich	اول	Singular (مفرد)
To you (تو) (مفرد)	Dir	Du	دوم	Singular (مفرد)
To him (او) مرد	Ihm	Er	سوم	Singular (مفرد)
To her (او) زن	Ihr	Sie	سوم	Singular (مفرد)
To us (ما)	Uns	Eir	اول	Plural (جمع)
To you (شما) (جمع)	Euch	Ihr	دوم	Plural (جمع)
To them (آن ها)	Ihnen	Sie	سوم	Plural (جمع)

 

بیایید به چند نمونه از هر ضمیر داتیو نگاه کنیم:

Kannst du mir helfen?

میشه به من کمک کنید؟

Was hat er dir gegeben?

چی بهت داد؟

Das Auto gehört ihm, aber das Haus gehört ihr.

ماشین مال او (مرد) است، اما خانه مال او (زن) است.

Das passiert uns öfters.

این اغلب برای ما اتفاق می افتد.

Ich werde euch folgen.

من شما را دنبال خواهم کرد.

Wir danken Ihnen für Ihr Verständnis.

از این که درک می کنید از شما متشکریم.

 

۲. ضمایر داتیو برای اشیاء

در زبان انگلیسی، ما به انسان ها به عنوان (she)، (he)، (they) اشاره می کنیم و سپس همه موجودات غیر انسانی فقط (it) هستند. با این حال، در آلمانی همه چیز ها دارای جنسیت دستوری می باشند که باید در استفاده از آن ها، این موضوع را در نظر داشته باشیم.

بنابراین هنگامی که می خواهید بگویید (میز) از ضمیر es (it) استفاده نمی کنید. زیرا (میز) der Tisch است، بنابراین باید از ضمیر مذکر (he,it) er استفاده کنید.

Wie groß ist der Tisch? / Er ist sehr klein.

میز چقدر است؟ / اون خیلی کوچک است.

این ضمایر مفعولی باید بسته به حالتی که ضمیر در آن قرار دارد مشخص شوند.

ضمایر سوم شخص در حالت اسمی عبارتند از: es, er, sie, (sie plural).

معنی	داتیو	اسمی	تعداد
To him / it	Ihm	Er (مذکر)	Singular (مفرد)
To it	Ihm	Es (خنثی)	Singular (مفرد)
To her / it	Ihr	Sie (مونث)	Singular (مفرد)
To them	Ihnen	Sie	Plural (جمع)

 

مثال:

من به گربه یک اسباب بازی می دهم.	1. Ich gebe der Katze ein Spielzeug
یک اسباب بازی به او می دهم.	1. Ich gebe ihr ein Spielzeug

 

شما مسیر را دنبال می کنید.	2. Du folgst dem Pfad
شما آن را (مسیر) دنبال کنید.	2. Du folgst ihm

 

3.Ich glaube dem Buch.	من کتاب را باور دارم.
3.Ich glaube ihm.	من آن را باور دارم.

 

4.Wir helfen den Vögeln.	ما به پرندگان کمک می کنیم.
4.Wir helfen ihnen.	ما به شما کمک می کنیم.

 

شما باید مراقب اسم هایی باشید که به انسان اشاره می کنند، اما جنسیت دستوری متفاوتی با آنچه انتظار می رود دارند. Das Mädchen (دختر) یک مثال معمولی از یک اسم خنثی است، علیرغم اینکه به یک شخص مونث (زن) اشاره دارد. بنابراین به هنگام اشاره به دختر باید از ضمیر (it) es استفاده کنید نه (she/her) sie.

برای مثال:

Ich danke dem Mädchen.	من از آن دختر تشکر می کنم.
Ich danke ihm.	من از او تشکر می کنم

 

ساختار جمله با اسم ها و ضمایر داتیو

در جمله ای که دارای دو اسم است، اسم داتیو قبل از مفعول قرار می گیرد:

Ich gebe der Frau das Geld.

من پول را به زن می دهم.

با این حال، هنگامی که یکی از این اشیاء تبدیل به ضمیر می شود، ضمیر باید اول باشد.

Ich gebe es der Frau.

من آن را به زن می دهم.

Ich gebe ihr das Geld.

من پول را به او می دهم.

و در آخر، اگر در جمله دو ضمیر وجود داشته باشد، ضمیر مفعول حرف اول را می زند و ضمیر داتیو دوم می آید:

Ich gebe es ihr.

من آن را به او می دهم.

 

کاربرد های دیگر ضمایر داتیو در زبان آلمانی

ضمایر داتیو معمولا برای مفعول غیر مستقیم هستند، اما شما همچنین باید از آن ها در این موقعیت های خاص نیز استفاده کنید:

افعالی که باعث ایجاد حالت داتیو می شوند.

گروهی از افعال در آلمانی وجود دارد که همیشه مفعولی دارند که در حالت داتیو قرار می گیرند. این امر حتی اگر مفعول زیر به طور معمول یک مفعول مستقیم در انگلیسی در نظر گرفته شود نیز صدق می کند.

در اینجا ما فهرستی از افعال متداول که با حالت داتیو دنبال می شوند را برای شما آماده کرده ایم:

To help (کمک کردن)	Helfen
To believe (باور کردن)	Glauben
To thank (تشکر کردن)	Danken
To answer (جواب دادن)	antworten
To forgive (بخشیدن)	Verzeihen
To agree with (موافق بودن با)	zustimmen

 

برای مثال، مفعول در این جملات باید در حالت داتیو قرار بگیرند، یا با تغییر گفتار یا با استفاده از ضمیر داتیو:

Ich helfe ihr.

من به شما کمک خواهم کرد.

Der Hund folgt mir.

سگ داره دنبالم میاد.

Ich kann dir nicht verzeihen.

من نمی توانم شما را ببخشم.

ساخت جمله هایی که به ضمایر داتیو نیاز دارند.

تعداد ساختار جمله وجود دارد که باید از ضمایر داتیو در آن ها استفاده کرد.

اولا، برای صحبت در مورد درجه حرارت در رابطه با یک شخص، باید از حالت داتیو استفاده کرد:

Mir ist kalt.

سردمه.

Ihnen ist heiß.

آن ها گرم هستند.

شما نمی تونید بگید ich bin kalt (من سردمه) یا sie sind heiß (گرم هستید)، این ها ترجمه های تحت الفظی است. این به این خاطر است که در آلمانی باید به معنای واقعی کلمه بگویید که گرم یا سرد است و بعد آن را به شخص ربط دهید.

افعال زیر نیز به ضمایر داتیو نیاز دارند:

(دوست داشتن) gefallen
من پیراهن را دوست دارم.	Das Hemd gefällt mir.

 

(طعم دادن) schmecken
طعم شنیسل برای آنها خوب است.	Der Schnitzel schmeckt ihnen gut.

 

(درد داشتن) wehtun
سرت درد میکند؟	Tut dir der Kopf weh?

 

(فقدان، غایب) fehlen
او فاقد کلمات است.	Ihr fehlen die Wörter.

 

(تعلق داشتن) gehören
کتاب متعلق به همه شماست.	Das Buch gehört euch.

 

(اتفاق افتادن) passieren
این اتفاق برای ما افتاد.	Das ist uns passiert.

 

 

اگر علاقمند به یادگیری زبان آلمانی هستید می توانید در دوره های آنلاین و حضوری موسسه زبان دهخدا شرکت کنید. برای اطلاع از دوره ها می توانید روی لینک زیر کلیک کنید:

کلاس زبان آلمانی موسسه دهخدا

 

مقاله های دیگر با موضوع زبان آلمانی:

گرامر passive در آلمانی با مثال

بهترین چنل های یوتیوب برای یادگیری آلمانی

اصطلاحات و کلمات مربوط به آب و هوا به زبان آلمانی