گرامر کامل جملات شرطی (Conditional Sentences) در زبان انگلیسی با مثال
زمان های شرطی برای حدس زدن در مورد آنچه می تواند اتفاق بیفتد، آنچه ممکن است اتفاق بیفتد و آنچه ما آرزو داریم یا داشتیم اتفاق بیفتد استفاده می شود.
در زبان انگلیسی، اکثر جملاتی که از ساختار شرطی استفاده می کنند حاوی کلمه if هستند. بسیاری از فرم های شرطی در انگلیسی در جملاتی استفاده می شود که شامل افعال در یکی از زمان های گذشته است. این استفاده به عنوان “گذشته غیر واقعی” نامیده می شود زیرا ما از زمان گذشته استفاده می کنیم اما در واقع به چیزی که در گذشته رخ داده اشاره نمی کنیم.
پنج روش اصلی برای ساخت جملات شرطی در انگلیسی وجود دارد. در همه موارد، این جملات از یک بخش if و یک جمله اصلی یا نتیجه تشکیل شده اند. در بسیاری از جملات شرطی منفی، ساختار جمله ای معادل وجود دارد که به جای «if» از «unless» استفاده می کند.
جملات شرطی صفر Zero Conditional
جملات شرطی صفر برای زمانی استفاده می شود که زمان مورد اشاره اکنون یا همیشه باشد و موقعیت واقعی و یا ممکن می باشد.
شرطی صفر اغلب برای اشاره به حقایق کلی استفاده می شود. زمان در هر دو قسمت جمله، حال ساده است. در جملات شرطی صفر، معمولاً می توان کلمه «when» را بدون تغییر معنی با کلمه «if» جایگزین کرد.
| Main clause (result) | If clause (condition) |
| simple present | If + simple present |
| that thing happens. | If this thing happens |
| it melts. | If you heat ice |
مانند تمام جملات شرطی، ترتیب بندها ثابت نیست. ممکن است مجبور شوید ضمایر را دوباره مرتب کنید و هنگام تغییر ترتیب جملات، علائم نگارشی را تنظیم کنید. اما معنی یکسان است. زمانی که جمله دارای if در بخش دوم بکار گرفته شود نیازی به نوشتن کاما برای جداسازی جملات نمی باشد.
مثال:
If you heat ice, it melts.
Ice melts if you heat it.
When you heat ice, it melts.
Ice melts when you heat it.
If it rains, the grass gets wet.
The grass gets wet if it rains.
When it rains, the grass gets wet.
The grass gets wet when it rains.
همانطور که بیان شد، شرطی صفر برای بیان اظهاراتی در مورد دنیای واقعی استفاده می شود و اغلب به حقایق کلی مانند حقایق علمی اشاره دارد. در این جملات زمان اکنون یا همیشه است و موقعیت واقعی و ممکن می باشد.
If you freeze water, it becomes a solid.
اگر آب را منجمد کنید تبدیل به جامد می شود.
Plants die if they don’t get enough water.
گیاهان اگر آب کافی دریافت نکنند می میرند.
If my husband has a cold, I usually catch it.
اگر شوهرم سرما خورده باشد، معمولا من هم آن را میگیرم.
If public transport is efficient, people stop using their cars.
اگر حمل و نقل عمومی کارآمد باشد، مردم استفاده از اتومبیل خود را متوقف می کنند.
If you mix red and blue, you get purple.
اگر قرمز و آبی را با هم مخلوط کنید، بنفش به دست می آید.
شرطی صفر نیز اغلب برای ارائه دستورالعمل ها، با استفاده از دستور در عبارت اصلی استفاده می شود. در این نوع از جملات می توانید از حالت دستوری imperative نیز استفاده نمایید.
If Bill phones, tell him to meet me at the cinema.
اگر بیل تلفن کرد، به او بگویید در سینما با من ملاقات کند.
Ask Pete if you’re not sure what to do.
اگر مطمئن نیستید چه کاری انجام دهید از پیت بپرسید.
If you want to come, call me before 5:00.
اگه خواستی بیای قبل ساعت 5 زنگ بزن.
Meet me here if we get separated.
اگه از هم جدا شدیم اینجا با من ملاقات کن
جملات شرطی نوع اول Type 1 or First Conditional
شرطی نوع اول برای اشاره به حال یا آینده که در آن موقعیت واقعی است استفاده می شود. شرطی نوع اول به یک شرایط ممکن و نتیجه احتمالی آن اشاره دارد. در این جمله ها بخش if در حال ساده است و بخش اصلی یا نتیجه در زمان آینده ساده است.
| If clause | Main clause |
| If + simple present | simple future |
| If this thing happens | that thing will happen. |
| If you don’t hurry | you will miss the train. |
مانند تمام جملات شرطی، ترتیب بخش ها ثابت نیست. ممکن است مجبور شوید ضمایر را دوباره مرتب کنید و علائم نگارشی را هنگام تغییر ترتیب بخش ها تنظیم کنید، اما معنی یکسان است. زمانی که جمله دارای if در بخش دوم بکار گرفته شود نیازی به نوشتن کاما برای جداسازی جملات نمی باشد.
مثال:
If it rains, you will get wet.
You will get wet if it rains.
If Sally is late again, I will be mad.
I will be mad if Sally is late again.
If you don’t hurry, you will miss the bus.
You will miss the bus if you don’t hurry.
همانطور که گفته شده، شرطی نوع اول به یک شرایط ممکن و نتیجه احتمالی آن اشاره دارد. این جملات براساس حقایق است و برای بیان اظهاراتی در مورد دنیای واقعی و در مورد موقعیت های خاص استفاده می شود. ما اغلب از چنین جملاتی برای هشدار دادن استفاده می کنیم. در جملات شرطی نوع اول، زمان حال یا آینده است و موقعیت واقعی است.
If I have time, I’ll finish that letter.
اگر وقت داشته باشم، آن نامه را تمام می کنم.
What will you do if you miss the plane?
اگر هواپیما را از دست بدهید چه خواهید کرد؟
Nobody will notice if you make a mistake.
هیچ کس متوجه نخواهد شد اگر اشتباهی مرتکب شوید.
If you drop that glass, it will break.
اگر آن لیوان را بیندازید، می شکند.
If you don’t drop the gun, I’ll shoot!
اگر تفنگ را رها نکنی، من شلیک می کنم!
If you don’t leave, I’ll call the police.
اگر نروید به پلیس زنگ می زنم.
در جملات شرطی نوع اول، برای بیان میزان قطعیت، اجازه یا توصیه ای در مورد نتیجه، می توانید به جای زمان آینده از افعال modal در بخش اصلی یا نتیجه استفاده کنید. همچنین می توانید از حالت دستوری نیز در این نوع شرطی استفاده نمایید.
If you drop that glass, it might break.
اگر آن لیوان را بیندازید، ممکن است بشکند.
I may finish that letter if I have time.
اگر وقت داشته باشم ممکن است آن نامه را تمام کنم.
If he calls you, you should go.
اگه بهت زنگ زد باید بری
If you buy my school supplies for me, I will be able to go to the park.
اگر وسایل مدرسه ام را برایم بخری، می توانم به پارک برم.
جملات شرطی نوع دوم Type 2 or Second Conditional
شرطی نوع دوم برای اشاره به زمان حال یا آینده است و برای موقعیتی غیر واقعی یا فرضی استفاده می شود. این جملات مبتنی بر واقعیت نیستند. شرطی نوع دوم برای اشاره به یک شرط فرضی و نتیجه احتمالی آن استفاده می شود. در جملات شرطی نوع دوم، بخش if از گذشته ساده و بند اصلی از would استفاده می کند.
| If clause | Main clause |
| If + simple past | present conditional or present continuous conditional |
| If this thing happened | that thing would happen. (but I’m not sure this thing will happen) OR
that thing would be happening. |
| If you went to bed earlier | you would not be so tired. |
| If it rained | you would get wet. |
مانند تمام جملات شرطی، ترتیب بخش ها ثابت نیست. ممکن است مجبور شوید ضمایر را دوباره مرتب کنید و علائم نگارشی را هنگام تغییر ترتیب بخش ها تنظیم کنید، اما معنی یکسان است. زمانی که جمله دارای if در بخش دوم بکار گرفته شود نیازی به نوشتن کاما برای جداسازی جملات نمی باشد.
مثال:
If it rained, you would get wet.
You would get wet if it rained.
If you went to bed earlier you wouldn’t be so tired.
You wouldn’t be so tired if you went to bed earlier.
If she fell, she would hurt herself.
She would hurt herself if she fell.
شرطی نوع دوم به یک وضعیت بعید یا فرضی و نتیجه احتمالی آن اشاره دارد. این جملات بر اساس وضعیت واقعی نیستند. در جملات شرطی نوع دوم، زمان حال یا آینده است و وضعیت فرضی است.
If the weather wasn’t so bad, we would go to the park. (But the weather is bad so we can’t go.)
اگر هوا خیلی بد نبود می رفتیم پارک. (اما هوا بد است بنابراین نمی توانیم برویم.)
If I was the Queen of England, I would give everyone a chicken. (But I am not the Queen.)
اگر من ملکه انگلیس بودم به همه یک جوجه می دادم. (اما من ملکه نیستم.)
If you really loved me, you would buy me a diamond ring.
اگر واقعاً مرا دوست داشتی، برای من یک انگشتر الماس می خریدی.
If I knew where she lived, I would go and see her.
اگر می دانستم کجا زندگی می کند، می رفتم و او را می دیدم.
در شرطی نوع دوم می توانید برای ضمایر سوم شخص و اسامی به جای was از were نیز استفاده نمایید. و در این حالت برای اصطلاح if I were یا به طور مشخص If I were you که برای دادن پیشنهاد و توصیه کردن مورد استفاده قرار می گیرد همواره باید از were استفاده شود.
If I were taller, I would buy this dress.
اگر بلندتر بودم این لباس را می خریدم.
If I were 20, I would travel the world.
اگر 20 ساله بودم، دنیا را سفر می کردم.
If I were you, I would give up smoking.
من اگر جای شما بودم سیگار را ترک می کردم.
If I were a plant, I would love the rain.
اگر من یک گیاه بودم، باران را دوست داشتم.
در جملات شرطی نوع دوم، برای بیان میزان قطعیت، اجازه یا توصیه ای در مورد نتیجه، می توانید به جای “would” از افعال modal چون could و might در بخش اصلی یا نتیجه استفاده کنید.
We might buy a larger house if we had more money
اگر پول بیشتری داشتیم ممکن بود خانه بزرگتری بخریم.
He could go to the concert if you gave him your ticket.
اگر بلیطت را به او می دادی می توانست به کنسرت برود.
If he called me, I couldn’t hear.
اگر با من تماس می گرفت، نمی توانستم بشنوم.
در جملات شرطی نوع دوم ممکن است از شکل استمراری شرطی استفاده شود. این شکل در جملات شرطی نوع دوم رایج است. بیانگر یک عمل یا موقعیت ناتمام یا ادامه دار است که نتیجه احتمالی یک وضعیت غیر واقعی است.
زمان حال شرطی استمراری هر فعل از سه عنصر تشکیل شده است:
would + be + present participle
He would be staying.
They would be going
به عنوان مثال:
I would be working in Italy if I spoke Italian. (But I don’t speak Italian, so I am not working in Italy)
اگر ایتالیایی صحبت می کردم در ایتالیا کار می کردم. (اما من ایتالیایی صحبت نمی کنم، بنابراین در ایتالیا کار نمی کنم)
She wouldn’t be living with Jack if she lived with her parents. (But she is living with Jack and not with her parents).
او اگر با پدر و مادرش زندگی می کرد با جک زندگی نمی کرد. (اما او با جک زندگی می کند و نه با والدینش).
You wouldn’t be smiling if you knew the truth. (But you are smiling because you don’t know the truth.)
اگر حقیقت را می دانستی نمی خندیدی. (اما شما لبخند می زنید زیرا حقیقت را نمی دانید.)
جملات شرطی نوع سوم Type 3 or Third Conditional
شرطی نوع سوم برای اشاره به زمانی استفاده می شود که در گذشته است و موقعیتی که خلاف واقعیت است. حقایقی که آنها بر اساس آن هستند، خلاف آن چیزی است که بیان می شود. شرطی نوع سوم برای اشاره به شرایط گذشته غیر واقعی و نتیجه احتمالی گذشته آن استفاده می شود. در جملات شرطی نوع سوم، بخش if از گذشته کامل استفاده می کند و بند اصلی یا نتیجه از would have + past participle استفاده می کند.
| If clause | Main clause |
| If + past perfect | perfect conditional or perfect continuous conditional |
| If this thing had happened | that thing would have happened. |
| If you had studied harder | you would have passed the exam. |
مانند تمام جملات شرطی، ترتیب بخش ها ثابت نیست. ممکن است مجبور شوید ضمایر را دوباره مرتب کنید و علائم نگارشی را هنگام تغییر ترتیب بخش ها تنظیم کنید، اما معنی یکسان است. زمانی که جمله دارای if در بخش دوم بکار گرفته شود نیازی به نوشتن کاما برای جداسازی جملات نمی باشد.
مثال:
If it had rained, you would have gotten wet.
You would have gotten wet if it had rained.
You would have passed your exam if you had worked harder.
If you had worked harder, you would have passed your exam.
I would have believed you if you hadn’t lied to me before.
If you hadn’t lied to me before, I would have believed you.
همانطور که بیان شد، شرطی نوع سوم به یک شرط غیر ممکن در گذشته و نتیجه احتمالی آن در گذشته اشاره دارد. این جملات واقعاً فرضی و غیر واقعی هستند، زیرا اکنون برای وجود شرط یا نتیجه آن دیر شده است. در جملات شرطی نوع 3 همیشه مقداری مفهوم پشیمانی وجود دارد. واقعیت مخالف یا بر خلاف آن چیزی است که جمله بیان می کند. در جملات شرطی نوع 3 زمان گذشته و وضعیت فرضی است.
If I had worked harder, I would have passed the exam. (But I didn’t work hard, and I didn’t pass the exam.)
اگر بیشتر تلاش می کردم در امتحان موفق می شدم. (اما من سخت کار نکردم و امتحان را قبول نکردم.)
If I had known you were coming, I would have baked a cake. (But I didn’t know and I didn’t bake a cake.)
اگه میدونستم میای کیک درست میکردم (اما من نمی دانستم و کیک هم نپختم.)
I would have been happy if you had called me on my birthday. (But you didn’t call me and I am not happy.)
اگر روز تولدم با من تماس می گرفتی خوشحال می شدم. (اما تو به من زنگ نزدی و من راضی نیستم.)
در جملات شرطی نوع 3، برای بیان میزان قطعیت، اجازه یا توصیه ای در مورد نتیجه، می توانید به جای “would” از افعال modals در بخش اصلی استفاده کنید.
If I had worked harder, I might have passed the exam.
اگر بیشتر کار می کردم شاید در امتحان قبول می شدم.
You could have been on time if you had caught the bus.
اگر اتوبوس را سوار می شدید می توانستید به موقع بیایید.
جملات شرطی ترکیبی Mixed Conditional
نوع مختلط یا ترکیبی شرطی برای اشاره به زمانی استفاده می شود که در گذشته است و وضعیتی که تا زمان حال ادامه دارد. حقایقی که آنها بر اساس آن هستند، خلاف آن چیزی است که بیان می شود. شرطی نوع مختلط برای اشاره به شرایط گذشته غیر واقعی و نتیجه احتمالی آن در زمان حال استفاده می شود.
ممکن است دو جزء یک جمله شرطی به زمان های مختلف اشاره داشته باشد و جمله حاصل یک جمله «مخلوط شرطی» باشد. دو نوع جمله شرطی مختلط وجود دارد.
۱. نتیجه فعلی یک وضعیت گذشته
در این نوع جملات شرطی مختلط، زمان در بخش if ماضی کامل present perfect است و زمان شرط اصلی، زمان حال شرطی است.
| If clause (condition) | Main clause (result) |
| If + past perfect | present conditional |
| If this thing had happened | that thing would happen. |
مثال:
If I had worked harder at school, I would have a better job now.
I would have a better job now if I had worked harder at school.
If we had looked at the map, we wouldn’t be lost.
We wouldn’t be lost if we had looked at the map.
این نوع شرطی مختلط به یک شرط گذشته غیر واقعی و نتیجه احتمالی آن در زمان حال اشاره دارد. این جملات بیانگر وضعیتی است که هم در گذشته و هم در حال خلاف واقعیت است. در این جملات شرطی مختلط، زمان در بخش if گذشته و در بخش اصلی زمان حال است.
If I had studied, I would have my driving license. (but I didn’t study and now I don’t have my license)
اگر درس می خواندم گواهینامه رانندگی ام را می گرفتم. (اما من درس نخواندم و الان گواهینامه ام را ندارم)
I would be a millionaire now if I had taken that job. (but I didn’t take the job and I’m not a millionaire)
اگر آن شغل را می گرفتم حالا میلیونر می شدم. (اما من کار را قبول نکردم و میلیونر نیستم)
If you had spent all your money, you wouldn’t buy this jacket. (but you didn’t spend all your money and now you can buy this jacket)
اگر تمام پول خود را خرج کرده بودید، این ژاکت را نمی خریدید. (اما شما تمام پول خود را خرج نکردید و اکنون می توانید این ژاکت را بخرید)
۲. نتیجه گذشته وضعیت فعلی یا ادامه دار
در این نوع دوم از جمله شرطی مختلط، زمان در بخش if ماضی ساده past simple است و زمان در بخش اصلی شرط کامل would have + past participle است.
If I wasn’t afraid of spiders, I would have picked it up.
I would have picked it up if I wasn’t afraid of spiders.
این جملات شرطی مختلط به وضعیت فعلی غیر واقعی و نتیجه احتمالی (اما غیر واقعی) گذشته آن اشاره دارد. در این جملات شرطی مختلط، زمان در بخش if در حال حاضر یا همیشه و زمان در بخش اصلی قبل از حال است. مثلاً “If I wasn’t afraid of spiders” «اگر از عنکبوت نمی ترسیدم» برخلاف واقعیت فعلی است. من از عنکبوت میترسم. “I would have picked it up” “من آن را برداشتم” برخلاف واقعیت گذشته است. من آن را نگرفتم.
If she wasn’t afraid of flying, she wouldn’t have travelled by boat.
اگر از پرواز نمی ترسید با قایق سفر نمی کرد.
I’d have been able to translate the letter if my Italian was better.
اگر ایتالیایی ام بهتر بود، می توانستم نامه را ترجمه کنم.
If I was a good cook, I’d have invited them to lunch.
اگر آشپز خوبی بودم، آنها را به ناهار دعوت می کردم.
If the elephant wasn’t in love with the mouse, she’d have trodden on him by now.
اگر فیل عاشق موش نبود، تا حالا او را زیر پا گذاشته بود.
مقاله های پیشنهادی:
گرامر Cleft Sentences، ساختار و نمونه جملات
گرامر جملات سوالی در انگلیسی ،سوالی منفی