گرامر Causatives، آموزش کامل با مثال
Causatives بیان کننده این است که شخصی کاری را خودش انجام نداده است. اما، تقریبا در دلیل انجام آن اتفاق مداخله داشته است.
در این مطلب و مقاله می خواهیم به توضیح این گرامر در زبان انگلیسی بپردازیم و به همراه مثال نحوه استفاده از این گرامر را برای شما مطرح نماییم.
Causatives چیست؟
یک causative یا فعل کنترلی بیان کننده این است که یک فاعل باعث شود یک شخص یا چیز کاری را انجام دهد یا چیزی باشد و یا باعث تغییر حالت در یک اتفاق شود. این باعث می شود تا عامل کار در عبارت متعدی و فاعل اصلی به عنوان مفعول قرار گیرد.
چرا از Causatives استفاده می کنیم؟
ما از causatives استفاده می کنیم وقتی که می دانیم فاعل جمله به تنهایی کاری را انجام نداده است. در واقع، فاعل ها در causatives باعث می شوند تا شخص دیگری آن کار را انجام دهد. در اینجا مثال هایی برای اینکه بتوانید بهتر این موضوع را درک کنید آورده شده است.
He made me mow the lawn.
I got my hair cut by my sister.
Peter let Sara do the project.
چگونه جملات causatives را تشخیص دهیم؟
جملات causatives از دو قسمت یا بخش یا جمله تشکیل می شوند. بخش اول شامل افعال causatives است و به آن ها بخش اصلی گفته می شود، در حالی که بخش دوم شامل یک participle، to-infinitive، یا bare infinitive است که به آن non-finite گفته می شود. هر دو این بخش ها، به تنهایی معنایی نخواهند داشت. یک causative از ۴ بخش اصلی تشکیل می شود:
- subject
- causative verbs
- indirect object
- non-finite clause
فاعل افعال causative
شما می توانید از هر فاعلی چه noun، noun phrase، pronoun، proper noun و غیره به عنوان فاعل causative استفاده نمایید. در اینجا چند مثال آورده شده است:
Carla made him cry.
They made me kill him.
His teacher got them find a solution.
افعال causative
افعال causative فعل های اصلی هستند که بیانگر رابطه بین فاعل و مفعول است. افعال causative نشان می دهند که فاعل کاری را انجام نداده اما یک نقش هدایت کننده در تحقق آن کار داشته است.
He forced me to study math at school.
People were asked to keep the party quiet.
در زبان انگلیسی چندین نوع فعل causative وجود دارد، اما همه آن ها در سه گروه اصلی تقسیم بندی می شوند:
- causatives with to-infinitive
- causatives with bare infinitive
- semi-causative
Causatives with To-infinitive
بیشتر افعال causative مانند convince، enable، cause، allow، force، lead و غیره به همراه یک to-infinitive می آیند. اما، رایج ترین و مهم ترین فعل causative در این گروه فعل get است. به این مثال ها توجه کنید.
Picky forced the man to kill his father.
Nina convinced her mom to cook turkey for the thanksgiving.
I got the painter to paint the house.
She always gets a driver to go to important ceremonies.
Causatives with Bare Infinitive
فعل های have، let، make افعال ربطی هستند که نمی توانند به همراه to-infinitive بیایند. بنابراین، به عنوان یک فعل causative، آن ها به همراه یک فعل bare infinitive می آیند. به عنوان مثال:
I had him cut the bushes.
He let him die in peace.
The teacher made the students do the assignment.
Semi-causative
فعل help به عنوان یک فعل semi-causative بشمار می رود. چرا که اگر به معنی آن توجه کنیم مشخص می شود که فعل باعث انجام کاری نمی شود. در واقع نقش کامل کننده یک کار را دارد.
بعد از help شما می تواند از یک bare infinitive یا to-infinitive استفاده نمایید. استفاده از to-infinitive بیشتر حالت رسمی داشته و bare infinitive در حالت کمتر رسمی بکار می رود.
He helped me park the car.
He always helps her to get through the hard times.
Peter helped him escape from the jail.
نکته:
زمان، تعداد نفرات و تعداد افعال جملات تنها بستگی به فعل causative در جمله اصلی دارد بنابراین to-infinitive در جمله دوم هرگز تغییر نمی کند.
She got her to draw the pictures.
Pinky gets a man to wash the car for her.
مفعول غیرمستقیم یک فعل causative
یک مفعول غیرمستقیم دقیقا بعد از فعل causative بیان می شود. یک مفعول غیرمستقیم در حالت causative می تواند یک چیز، شخص، ضمیر مفعولی و غیره باشد. به عنوان مثال:
I made him buy the groceries.
Hanna gets the chef to cook for dinner.
Lucifer helped Judy to solve the case.
Non-finite Clauses
یک non-finite به بخش اصلی اضافه می شود. non-finite می تواند از موارد زیر ساخته شود:
To-infinitive
Bare infinitive
Present participle
Past participle
در بین non-finite clauses که در بالا به آن اشاره شد، شما با شکل های to-infinitive و bare infinitive آشنا شده اید. برخی non-finite ها به صورت present participle (verb + ing) یا past participle تشکیل می شوند. تنها کمی افعال causative ( get، have، keep ) به همراه participle non-finite می آیند.
I got my hair cut.
The teacher had them practicing on the essay.
تفاوت بین past participle و present participle چیست؟
استفاده از present participle با افعال get، have، keep بیان کننده ادامه دار بودن فعالیت است. و تفاوت دیگر مربوط به حالت جمله می باشد. past participle در حالت مجهول در حالی که present participle در حالت معلوم بکار می رود.
این دو جمله را با هم مقایسه کنید:
I got him cooking for a month.
I had all the foods cooked for the ceremony.
Causative مجهول
حالت مجهول با افعال causative به دو گروه تقسیم بندی می شوند:
- passive with a deleted subject
- passive with a deleted agent (indirect object)
مجهول با get و have
حالت مجهول با get و have با دیگر افعال causative متفاوت است. وقتی جملات مجهول با get و have ساخته می شود مفعول غیرمستقیم حذف می شود و مهم نیست که چه کسی کار را انجام داده است. به مثال های زیر توجه نمایید:
I got my nails done.
I have had my car fixed.
مجهول با دیگر افعال causative
با دیگر افعال causative، مفعول غیرمستقیم را حذف نمی کنیم. در واقع، به طور معمول، تنها فاعل را حذف می کنید و از مفعول غیرمستقیم به عنوان فاعل استفاده می شود.
Students were forced to drink milk.
Tina was convinced to study math at university.
فعل Keep به عنوان Causative
فعل keep تنها با present participle استفاده می شود چرا که به معنی این است که چیزی را در موقعیتش نگه داریم بنابراین در حالت ing فرم استفاده می شود. در اینجا چند مثال آورده شده است. بخاطر داشته باشید شما نمی توانید از keep در حالت مجهول استفاده کنید.
Please keep the engine working.
They kept the professor talking on the same project over and over.
مطالب مرتبط پیشنهادی:
گرامر Cleft Sentences، ساختار و نمونه جملات
گرامر کامل جملات شرطی (Conditional Sentences) در زبان انگلیسی با مثال